مقوله منافع ملی به مفهوم
مصلحت عمومی و جا انداختن آن به درک و پذیرش همه مردم در یک جامعه استبداد زده و
پر از خشونت و فساد ، احتیاج به یک برش فرهنگی پایه دار دارد،
فرق بنیادی جوامع انسانی با تجمعات حیوانی د ر این است که جوامعه انسانی میل به خوشبختی و سعادت دارند و برای نیل به این هدف مسلم راهکارهایی را مد نظر قرار می دهند،
سرازیر شدن هجوم از خارجی های مغرض در طی چهار دهه آنهم به قصد اشغال افغانستان بوسیله گروه ها و دستنجات مختلف سیاسی که فاقد دیدگاه ملی و آزادیخواهی بوده اند مردم ما را شامل یک فاجعه خونین وویران گرساخته است که شور بختانه تاکنون ادامه دارد، این گروه ها از مردم به صورت یک نهاد عمومی یاد نمی کند، بلکه آنها را تماشاچیان یک مسابقه بوکس بشمار می آورند که هر کس از رینگ پیروز در آید، مردم به دنبالش هیاهو و کف خواهد زد، ولی باز هم بی دلیل نبوده است که نبود یک ساختار سالم و نیرومند سیاسی که بتواند در مورد منافع ملی و خیر عمومی اگاهی دهد ، تا مردم را در این منجلاب از توطیه های ضد ملی و غیر انسانی نجات دهند، باعث شده است که بازار این ساختار های مافیایی ووابسته به خارجی های مغرض بیشتر چوک باشد ،تا مردم ما را تاراج کنند وتا اخرین خط جنایت، فساد و فاجعه بکشانند،
در افغانستان در طی بیشتر از چهار دهه از جانب اکثر گروه های سیاسی منافع مردم ، وطندوستی، منافع ملی عدالت و حتی آزادی اگر وارد مقوله سیاسی گشته اکثرا در حد شکل ظاهر شده واز محتوای آن تهی بوده است، و در عمل در راستایی منفعت شخصی و گروهی گام بر می داشتند. در واقع ناهمگونی رفتاری و سازمانی باعث عدم شکل گیری مفهوم منافع ملی و یا مصلحت عمومی به صورت یک مقوله سیاسی ابهامات زیاد را بوجود آورده است.
کانگرس ملی افغانستان که تجارب طولانی سیاسی ، اجتماعی و مبارزاتی را با خود دارد، به این نظر است که تولد مفهوم منافع ملی یا مصلحت عمومی، احتیاج یک گسست فرهنگی از بافته و تافته های ذهنی انسان افغانستان را دارد، این سخن به این معنی است که برای ایجاد مقوله منافع ملی و یا مصلحت عمومی و جا انداختن آن به درک و پذیرش همگانی در یک اجتماع استبدادزده، غارت شده و پر از خشونت، ما احتیاج به یک روش فرهنگی پایه ای داریم که اساس آنرا مصلحت عمومی و صلح دایمی و همگانی تشکیل میدهد ، بنا ناگزیریم در روش و کنش خود جهت یک فضای عمومی پذیرش تکثر و تعدد را ایجاد کنیم ، کانگرس ملی تولد مصلحت عمومی و منافع ملی افغانستان را در تکثر و تعدد، اعتقاد به آزادی، عدالت ،و نظام مبتنی برقانون و دموکراسی ،مردم سالاری واقعی طرد پوپولیسم و عوام فریبی میبیند و تلاش ما در کنار همه نیروهای تجدد طلب وآزادیخواه جامعه افغانی این است ، اگر مقوله منافع ملی و یا مصلحت عمومی در سطح جامعه بصورت یک فرهنگ سیاسی عام پذیرفته نشود آنگاه مبحث حزب و گروه سیاسی بی معنی جلوه می نماید، به همین خاطر است که کانگرس ملی افغانستان راه پیروزی سیاسی را گذشتن از موانع فرهنگی می داند، که بصورت مزمن دامن فرهنگ سیاسی وطن مارا گرفته است، نفی خشونت به عنوان یک ابزار سیاسی یکی دیگر از گام های مهم کانگرس ملی است. وجود خشونت واستفاده از آن به عنوان یک ابزار سیاسی راه نیل به سعادت و خوشبختی یک جامعه را می بندد. جامعه ای در راستای سعادت گام بر خواهد داشت که از نیروها و قابلیت های همه افراد خود بتواند استفاده کند.استفاده از استعدادها و قابلیت های افراد یک جامعه بستگی به این دارد که تا چه حد اراده جامعه در یک حوزه عمومی ظاهر می شوند و عرض اندام میکنند. اگر بازار خشونت به صورت یک فرهنگ سیاسی در آید ، انگاه راه بر تکثر و تعدد می بندد. درراستای زدودن غبار خشونت است که جامعه از تام گرایی و دیکتاتوری نجات می یابد.راه های آزادی و سعادت بروی مردم باز میگردد، بنا ما معتقد هستیم که اگر بخواهیم مفهوم منافع ملی ومصلحت عمومی را در حوزه تمدن افغانی ایجاد و باور کنیم با یستی در یافتهای خودمان را از مفهوم سیاسی،سلطه و قدرت که مغایر عناصر فهم رشد مصلحت عمومی و منافع ملی در افغانستان است تغیر دهیم ، ما به این باور هستیم که با پشت کردن و مردود ساختن فرهنگ خشونت و عوام فریبی. پیکاربرای فرهنگ نو و عادلانه را با مصلحت عمومی نیرومند سازیم ، میتوانیم جامعه را از عوام فریبی ، وحشت ، فساد و جنگ بسوی آزادی ، صلح و سعادت به نفع منافع ملی، آزادی و انسانیت بکشانیم ،
فرق بنیادی جوامع انسانی با تجمعات حیوانی د ر این است که جوامعه انسانی میل به خوشبختی و سعادت دارند و برای نیل به این هدف مسلم راهکارهایی را مد نظر قرار می دهند،
سرازیر شدن هجوم از خارجی های مغرض در طی چهار دهه آنهم به قصد اشغال افغانستان بوسیله گروه ها و دستنجات مختلف سیاسی که فاقد دیدگاه ملی و آزادیخواهی بوده اند مردم ما را شامل یک فاجعه خونین وویران گرساخته است که شور بختانه تاکنون ادامه دارد، این گروه ها از مردم به صورت یک نهاد عمومی یاد نمی کند، بلکه آنها را تماشاچیان یک مسابقه بوکس بشمار می آورند که هر کس از رینگ پیروز در آید، مردم به دنبالش هیاهو و کف خواهد زد، ولی باز هم بی دلیل نبوده است که نبود یک ساختار سالم و نیرومند سیاسی که بتواند در مورد منافع ملی و خیر عمومی اگاهی دهد ، تا مردم را در این منجلاب از توطیه های ضد ملی و غیر انسانی نجات دهند، باعث شده است که بازار این ساختار های مافیایی ووابسته به خارجی های مغرض بیشتر چوک باشد ،تا مردم ما را تاراج کنند وتا اخرین خط جنایت، فساد و فاجعه بکشانند،
در افغانستان در طی بیشتر از چهار دهه از جانب اکثر گروه های سیاسی منافع مردم ، وطندوستی، منافع ملی عدالت و حتی آزادی اگر وارد مقوله سیاسی گشته اکثرا در حد شکل ظاهر شده واز محتوای آن تهی بوده است، و در عمل در راستایی منفعت شخصی و گروهی گام بر می داشتند. در واقع ناهمگونی رفتاری و سازمانی باعث عدم شکل گیری مفهوم منافع ملی و یا مصلحت عمومی به صورت یک مقوله سیاسی ابهامات زیاد را بوجود آورده است.
کانگرس ملی افغانستان که تجارب طولانی سیاسی ، اجتماعی و مبارزاتی را با خود دارد، به این نظر است که تولد مفهوم منافع ملی یا مصلحت عمومی، احتیاج یک گسست فرهنگی از بافته و تافته های ذهنی انسان افغانستان را دارد، این سخن به این معنی است که برای ایجاد مقوله منافع ملی و یا مصلحت عمومی و جا انداختن آن به درک و پذیرش همگانی در یک اجتماع استبدادزده، غارت شده و پر از خشونت، ما احتیاج به یک روش فرهنگی پایه ای داریم که اساس آنرا مصلحت عمومی و صلح دایمی و همگانی تشکیل میدهد ، بنا ناگزیریم در روش و کنش خود جهت یک فضای عمومی پذیرش تکثر و تعدد را ایجاد کنیم ، کانگرس ملی تولد مصلحت عمومی و منافع ملی افغانستان را در تکثر و تعدد، اعتقاد به آزادی، عدالت ،و نظام مبتنی برقانون و دموکراسی ،مردم سالاری واقعی طرد پوپولیسم و عوام فریبی میبیند و تلاش ما در کنار همه نیروهای تجدد طلب وآزادیخواه جامعه افغانی این است ، اگر مقوله منافع ملی و یا مصلحت عمومی در سطح جامعه بصورت یک فرهنگ سیاسی عام پذیرفته نشود آنگاه مبحث حزب و گروه سیاسی بی معنی جلوه می نماید، به همین خاطر است که کانگرس ملی افغانستان راه پیروزی سیاسی را گذشتن از موانع فرهنگی می داند، که بصورت مزمن دامن فرهنگ سیاسی وطن مارا گرفته است، نفی خشونت به عنوان یک ابزار سیاسی یکی دیگر از گام های مهم کانگرس ملی است. وجود خشونت واستفاده از آن به عنوان یک ابزار سیاسی راه نیل به سعادت و خوشبختی یک جامعه را می بندد. جامعه ای در راستای سعادت گام بر خواهد داشت که از نیروها و قابلیت های همه افراد خود بتواند استفاده کند.استفاده از استعدادها و قابلیت های افراد یک جامعه بستگی به این دارد که تا چه حد اراده جامعه در یک حوزه عمومی ظاهر می شوند و عرض اندام میکنند. اگر بازار خشونت به صورت یک فرهنگ سیاسی در آید ، انگاه راه بر تکثر و تعدد می بندد. درراستای زدودن غبار خشونت است که جامعه از تام گرایی و دیکتاتوری نجات می یابد.راه های آزادی و سعادت بروی مردم باز میگردد، بنا ما معتقد هستیم که اگر بخواهیم مفهوم منافع ملی ومصلحت عمومی را در حوزه تمدن افغانی ایجاد و باور کنیم با یستی در یافتهای خودمان را از مفهوم سیاسی،سلطه و قدرت که مغایر عناصر فهم رشد مصلحت عمومی و منافع ملی در افغانستان است تغیر دهیم ، ما به این باور هستیم که با پشت کردن و مردود ساختن فرهنگ خشونت و عوام فریبی. پیکاربرای فرهنگ نو و عادلانه را با مصلحت عمومی نیرومند سازیم ، میتوانیم جامعه را از عوام فریبی ، وحشت ، فساد و جنگ بسوی آزادی ، صلح و سعادت به نفع منافع ملی، آزادی و انسانیت بکشانیم ،
و جنگ بسوی آزادی ، صلح و سعادت به نفع منافع ملی، آزادی و انسانیت بکشانیم